Bijdrage Eerste Speech PvdD Fryslân & nieuwe coalitie

Dank u wel meneer de voorzitter.

Het is vandaag een historische dag. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat de Partij voor de Dieren als lid van deze vergadering het woord kan voeren. Mijn fractie vindt dat een moment om even kort bij stil te staan.

De partij voor de Dieren kent haar plaats. Met één zetel in dit huis hebben wij weinig in de melk te brokkelen, maar wij putten moed uit de opmerkingen van de informateur in zijn eindverslag. Hij verzoekt de partijen die een college gaan vormen mogelijke ideeen en voorstellen van andere partijen mee te nemen.

Wij hebben geen voorkeur voor een bepaalde coalitie. Wij vragen wel van de toekomstige coalitie dat ze hun plannen en voorstellen vooraf toetsen aan de vraag of deze een bijdrage leveren aan het herstel van de verstoorde natuurlijke evenwichten in deze provincie. Onze fractie is van mening dat problemen bij de bron moeten worden aangepakt en niet moeten worden verdoezeld met symptoombestrijding. Wij denken hierbij vooral aan het ganzenbeleid, het weidevogelbeleid, het beleid voor het veenweidegebied en natuurlijk de muizen. Over het laatste komen wij volgende week nog uitgebreid te spreken.

De coalitie die nu in de steigers staat is op zijn minst opvallend te noemen. Twee tegenpolen hebben elkaar toch gevonden en mijn fractie feliciteert zowel de VVD als de SP met hun verloving. Of het tot een huwelijk komt moet nog worden afgewacht.

De manier waarop een belangrijk struikelblok tussen deze twee is weggenomen baart mijn fractie zorgen. De SP is mordicus tegen megastallen en de VVD is er plat voor. Dit strijdpunt is opgelost met de volgende volzin: de landbouw is van wezenlijk belang voor Fryslân en er zal ook op die maniet mee omgegaan worden.

Meneer de voorzitter, mijn fractie stelt vast dat DE landbouw niet bestaat. Er zijn vele verschijningsvormen in bijvoorbeeld de in deze provincie zo dominant aanwezige veehouderij. De schaal loopt van zeer kleinschalige biologisch dynamische melkveehouderijen tot bedrijven met 1200 koeien. Het zou al mooi zijn als deze twee manieren van bedrijfsvoering naast elkaar zouden kunnen bestaan. Maar de praktijk leert dat groten de kleintjes verdringen en dat hele groten over de kleintjes heen walsen.

Het zou een blunder van de eerste orde zijn wanneer dat in deze provincie zou gebeuren. Er zijn grenzen aan wat dieren, natuur, milieu en burgers kunnen verdragen.

Groter is niet persé beter. Wij hebben dat de afgelopen jaren in allerlei economische sectoren kunnen zien.

Mijn fractie pleit er voor dat het nieuwe college van gedeputeerde staten duidelijke grenzen stelt aan de omvang van de veehouderijen in deze provincie.

Tenslotte, meneer de voorzitter, mijn fractie heeft begrepen dat de staatssecretaris van Economische Zaken werkt aan mogelijkheden voor de provincie om meer zeggenschap te krijgen op het gebied van dierenwelzijn. Mijn fractie gaat er van uit dat het nieuwe college, zeker nu de SP daarvan deel uit lijkt te gaan maken, alle mogelijkheden om het dierenwelzijn in deze provincie te verbeteren zal aangrijpen. Nog te vaak wordt in de gangbare landbouw dierenwelzijn en de zorg voor natuur en milieu gezien als een kostenpost.

In het project Koeien en Kansen wordt aangetoond dat met relatief simpele middelen en investeringen juist belangrijke kostenbesparingen zijn te bereiken wanneer zorgvuldig met dieren, natuur en milieu wordt omgegaan.

Mijn fractie wenst de toekomstige coalitiepartijen veel succes, maar vooral wijsheid toe.

Wij wachten hun programma met belangstelling af.

Rinie van der Zanden