Bijdrage hero­ri­ën­tatie culturele infra­structuur

Dank uw wel voorzitter,

De culturele sector in Friesland heeft een prestatie van formaat geleverd. Niet minder dan 55 culturele organisaties formuleerden in korte tijd een gezamenlijk Manifest voor het toekomstige culturele beleid.

Ga er maar aan staan: parkeer het eigen belang even aan de zijkant, en kijk wat er gezamenlijk kan.

Met hun gebundelde kracht en met de Verkenning van de Raad voor Cultuur in de hand ziet de sector voor de komende jaren ook mogelijkheden om nieuwe financiële bronnen op landelijk niveau aan te kunnen boren.

Mijn fractie, en ik zag dat ook aan de andere statenleden die bij cultuur betrokken zijn, was zeer aangenaam verrast.

Mei elkenien, foar elkenien. Het motto waar dit College voor staat, prachtig in de praktijk gebracht. Een argeloze toeschouwer zou kunnen denken dat het College dit initiatief van onderop onder dankzegging zou omarmen. Maar nee, manifesten, allemaal leuk en aardig, maar de gedeputeerde is kennelijk van mening dat niet het werkveld, maar het College het beleid bepaald. Zij wil eerst een stip op de horizon, en daar moet en zal het heen. En dan mogen ze uiteraard van harte meepraten. Door ons vandaag al scenario’s te laten kiezen, sluit ze in feite dus andere varianten uit. En nemen we een sector die nog zo haar best heeft gedaan, niet echt serieus. Het is een bestuurlijke keuze om het zo te doen, al is het niet de onze.

Maar als je op die manier met het veld om wilt gaan, en dat tot provinciaal beleid verheft, dan moet je natuurlijk wel consistent zijn. Gelijke monniken, gelijk kappen. Doe je dat niet dan ben je als bestuur, laat ik voorzichtig zeggen, onberekenbaar. Dus, wat voor de ene sector geldt, moet natuurlijk ook voor de andere sector gelden.

De Gedeputeerde heeft naast cultuur ook het het veenweidegebied in haar portefeuille. Het is al jaren duidelijk dat er snel iets moet gebeuren. De verlaagde waterstand zorgt voor een hele reeks problemen, waarvan de enorme CO-2 uitstoot, zeker niet de minste is.

`Waar de gedeputeerde met strenge hand de culturele sector naar een zichtbare punt op de horizon wil duwen, blijft ze met agrarische sector in het veenweidegebied in gesprek. Praten, praten en nog meer praten. Want, vindt de gedeputeerde, er kan alleen iets gebeuren als er draagvlak is.

We weten intussen ook hoe dat draagvlak er uit ziet: een paar miljard euro compensatie, en anders werkt de sector niet mee. En als de agro-sector niet mee werkt dan doet de gedeputeerde niets.

Hoezo stip op de horizon?

Het komt er op neer dat deze gedeputeerde de ene sector anders behandelt dan de andere, en mijn fractie zou graag zien dat de gedeputeerde vandaag nog eens precies uitlegt, hoe dat nou zit.

En voor wat het voorstel van het College betreft:

Wij ondersteunen het amendement van D66, waarin uitstel wordt bepleit en die verzoekt om samen met het verenigde culturele veld die stip op de horizon te gaan zetten en dan bij ons terug te komen.

Tenslotte, voorzitter: we hebben ook de motie van 50 PLUS voor het instellen van een cultureel fonds mee ondertekend.

Ik dank u wel.