Inbreng bij motie vreemd extern salderen

Wij hebben als Partij voor de Dieren nog in beraad of we deze motie vreemd wel of niet steunen. Er worden namelijk ook bij extern salderen alweer grote vraagtekens gezet bij de juridische houdbaarheid. Wij willen dus eerst nog een reactie horen van de gedeputeerde.

De minister van LNV legt de echt moeilijke vragen neer bij de provincies. In gebiedsprocessen moeten die maar uitzoeken hoe de natuur moet herstellen, welke economische activiteiten prioriteit hebben, waar de ruimte vandaan gehaald moet worden voor het legaliseren van de PAS-meldingen, en voor een eventuele drempelwaarde, hoe boeren gecontroleerd gaan worden of ze hun dieren wel het juiste voer geven, en ga zo maar door.

En dat terwijl 40% van de ammoniakuitstoot van een veehouder wel meer dan 100 km aflegt voor het neerslaat. Deze problematiek kan niet met gebiedsprocessen worden opgelost. Het probleem is provinciegrens-overschrijdend en hoort dus op het bordje van de landelijke overheid. Het moet bovendien juridisch houdbaar zijn. En 0pnieuw lijkt dat niet het geval te zijn, gelet op de berichtgeving die ons hierover bereikt.

De stikstofuitstoot dient af te nemen, niet toe te nemen. Toch wil de minister de stikstof die nu niet uitgestoten wordt, door boeren laten verhuren, om toch uitgestoten te worden. Leasen dus. Ze vergeet hierbij dat het uitstoten van stikstof geen recht is, maar een vergunning. En met een vergunning valt niet te handelen, maar is gekoppeld aan een bedrijf of persoon. Ik kan bijvoorbeeld wel mijn auto uitlenen, maar niet mijn vergunning om die auto te besturen. Dat is mijn rijbewijs.

Johan Vollenbroek van MOB voert in een artikel op Foodlog aan dat extern salderen strikt genomen juridisch niet kan. Productierechten zijn vergunde rechten. De daaraan gerelateerde emissies zijn geen vergunde rechten. Vergunde emissies zijn conform Europese wetgeving (RIE) afgeleiden en moeten voldoen aan de wettelijk eis tot toepassing van Best Beschikbare Technieken (BBT). De vergunde stikstofemissies zijn daarom dus ook alleen als “vergund” te beschouwen en gekoppeld aan een activiteit. Niet als “recht”. Een bedrijf krijgt deze vergunde emissies dus alleen tijdelijk in bruikleen. Hoe kun je nu iets verkopen wat je zelf gratis in bruikleen hebt gekregen? Ik heb dit artikel daarom ook even ter informatie naar de indieners van de motie vreemd gestuurd.

De gratis verkregen stikstofruimte is volgens het kabinet nu gewoon een verhandelbaar product geworden. Maar dat is toch niet de bedoeling van de Habitatrichtlijn?

Farmers Defence Force wil dat extern salderen binnen de eigen sector wel mogelijk is, maar niet daarbuiten. Het MOB bestrijdt de juridische houdbaarheid van elke vorm van extern salderen. FDF en MOB hebben op dit punt inmiddels in elk geval al wel contact met elkaar.

Zoals bekend heeft ook vliegbasis Leeuwarden nog steeds geen passende natuurvergunning. Extern salderen alleen toestaan binnen de eigen provinciegrenzen kan tot gevolg hebben dat de stikstofruimte ook hier buiten de eigen sector terecht komt, namelijk bij de vliegbasis.

De Partij voor de Dieren verwacht over dat hele extern salderen weer juridische procedures

De agrarische sector zit toch niet te wachten op een nieuw dreigende zwaard van Damocles? De sector heeft duidelijkheid nodig. Duidelijkheid die juridisch waterdicht is.

Hoe schat de gedeputeerde de juridische houdbaarheid van extern salderen en dus de waterdichtheid in?