Inbreng stik­stof­debat

Dank u wel voorzitter,

Afgelopen vrijdag heeft gedeputeerde Kramer, namens het College zijn handtekening teruggetrokken onder een beleidsbrief van alle provincies. Er is weliswaar niet overlegd met Friese boeren, maar bij het opstellen van het rapport is er wel met onder andere LTO gesproken. Het is zonneklaar dat het terugtrekken van die handtekening het gevolg was van een nogal intimiderend optreden van een groep boeren. Mijn fractie begrijpt dat niet. Intimidatie is een vorm van geweld en een overheid die daarvoor zwicht verliest haar geloofwaardigheid. Mijn fractie vindt dat een ernstige zaak. Ook al omdat het optreden van gedeputeerde Kramer ervoor zorgde dat boeren in andere provincies deze week hebben geprobeerd diezelfde truc uit te halen. De gedeputeerde heeft zijn geloofwaardigheid als bestuurder op het spel gezet en collega-bestuurders in andere provincies in de problemen gebracht.

Graag een reactie.

Uit de media begrijpt mijn fractie dat de gedeputeerde achteraf vindt dat hij onvoldoende met de boeren in gesprek is gebleven. Maar, voorzitter, als twee partijen samen een probleem moeten oplossen en een van die partijen gelooft niet dat er een probleem is, hoe kan dat probleem dan worden opgelost via een gesprek?

Graag uw reactie.

Er is in sommige media gesuggereerd dat de gedeputeerde misschien wel zou moeten opstappen. Ik denk dat dat niets zal oplossen. Toch vinden wij dat de Staten deze hele gang van zaken niet ongemerkt kunnen laten passeren. Daarom zullen wij, en ik kondig het nu alvast aan een motie van treurnis indienen.

Op 3 oktober schreef het Financiële Dagblad in een hoofdredactioneel commentaar over de stikstofkwestie: “Schone lucht, water, bodem en natuur vertegenwoordigen een publiek belang. Geen enkele sector, ook de landbouw niet, kan daar het alleenrecht opeisen.”

Voorzitter, het is een stelling waar eigenlijk niets tegen in te brengen is.

De Commissie Remkes heeft geprobeerd in haar advies dat publieke belang weer een plaats te geven. Het Kabinet heeft dat grotendeels overgenomen en de provincies hebben dat vertaald in beleidsregels.

Als die beleidsregels aan ons zouden zijn voorgelegd, hadden wij er mee ingestemd, al vinden wij dat ze niet ver genoeg gaan. Snelheidsbeperkingen bij natuurgebieden en het uitkopen van melkveehouderijen met verouderde stallen, het is en blijft symptoombestrijding.

In de melkveehouderij is de belangrijkste bron van uitstoot de put onder de stal. Daar komen pies en poep bij elkaar en worden allerlei levensgevaarlijke gassen gevormd en ook heel veel ammoniak. Een serieuze oplossing van het stikstofprobleem in de melkveehouderij kan alleen maar beginnen bij het oplossen van dat probleem: hoe houd je poep en pies uit elkaar. Een simpele oplossing zou kunnen zijn dag en nacht verplichte weidegang met een maximum aantal dieren per hectare. Een andere oplossing is het dichtmaken van de roostervloeren en zo zijn er nog wel een paar mogelijkheden te bedenken.

Naar ik heb begrepen is er morgen weer een overleg met de Minister en mijn fractie zou graag zien dat de gedeputeerde deze oplossing daar nadrukkelijk op tafel legt.

Graag een toezegging van uw kant om deze bronaanpak bij de Minister kenbaar te maken

Dank u wel.